- سفله نهاد(سِ لَ / لِ نِ / نَ)
آنکه سرشت فرومایه داشته باشد. (آنندراج)
معنی سفله نهاد - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(نَ / نُو شِ کُ تَ / تِ)
لغت نامه دهخدا
دون پرور. فرومایه پرورنده:
ای نیش بدل زین فلک سفله نواز
وی شیشۀ عشرت شکن شعبده باز.
خاقانی.
دیدی این روزگار سفله نواز
چون گرفت ازتو جان آزاده.
سعدی
ای نیش بدل زین فلک سفله نواز
وی شیشۀ عشرت شکن شعبده باز.
خاقانی.
دیدی این روزگار سفله نواز
چون گرفت ازتو جان آزاده.
سعدی
(دَ/ دِ کَ دَ)
لغت نامه دهخدا
سفره گستردن. خوان نهادن. طعام خورانیدن:
سعدی خویش خوانیم پس بجفا برانیم
سفره اگر نمی نهی در به چه باز میکنی.
سعدی.
صد سفره دشمن بنهد طالب مقصود
تا بو که یکی دوست بیاید بضیافت.
سعدی
سعدی خویش خوانیم پس بجفا برانیم
سفره اگر نمی نهی در به چه باز میکنی.
سعدی.
صد سفره دشمن بنهد طالب مقصود
تا بو که یکی دوست بیاید بضیافت.
سعدی
